Hugo Verboven

Als man:

Hugo VERBOVEN heeft nooit spijt van de dingen die hij gedaan heeft, maar wel van de dingen die hij had kunnen doen. Eén leven lijkt hem niet voldoende om de vele ideeën te verwezenlijken en elke mogelijke expressievorm te beleven. De menselijke figuur en haar emotionele expressies trekken hem aan en men noemt hem dan ook portretschilder wat in de lijn ligt van zijn meester, diens meester enz...hij komt uit een goed nest , zei E.H.Sangers destijds in zijn speech op de opening van Hugo's tentoonstelling in '77. Hugo VERBOVEN maakt een verschil tussen mooie en goede schilderijen.

Goede schilderijen zijn altijd mooi, gelijk bij welk -ismen zij aanleunen. Artiest zijn is ook meer dan alleen een bepaalde levensstijl aannemen. Hij moet kennis en inzicht in zijn materie hebben. Het belangrijkste voor een kunstenaar zijn, ideeën hebben, en dingen zien waar anderen blind voor zijn. Maar er is meer: hij moet de vaardigheid verwerven om die ideen op doek of papier te zetten en dat op een manier dat boven het dagdagelijkse uitsteekt, dus ook een technische bagage met zich meedragen. Als een kunstenaar daarin faalt zullen zijn werken een diepgang missen zelfs daar waar zijn tekortkomingen door woorden worden verdoezeld.

Hugo VERBOVEN houdt van zijn ' konterfeitsels' en toont grote appreciatie voor de mensen die ze van hem willen overnemen. In zijn studio worden zijn gasten in een aangename sfeer ontvangen en maakt hij tijd om uit te leggen hoe een kunstwerk tot stand komt en welk idee er achter zit. Hugo VERBOVEN is niet alleen een artiest, maar ook een gastheer die toegeeft dat: « ik uiteindelijk schilder voor mijn eigen plezier ». Het doet natuurlijk pijn als een werk de studio verlaat maar het is ook geruststellend te weten waar ze naartoe gaan. Het schept een artistieke band en velen worden vrienden die zijn leven op de voet volgen.

Zijn visie is nauwelijks gewijzigd door de jaren; motivaties zijn dezelfde, concepten zijn ongewijzigd. Zijn technisch kunnen is nog niet perfect maar scheert hoge toppen sinds hij het huis van Meester Camerlinckx verliet. Ongedurigheid is een onbekende voor deze rare bohémien met zijn volhardende glimlach. Bereikt iemand ooit de perfectie? . Het is een ongerustheid voor Hugo. Hij is een traditioneel man. Hij is niet op zoek naar overbodige vernieuwingen. Uiteindelijk sluit hij aan bij de Franse dichter Paul Valéry : "doorheen het leven moet een schilder zoals een dichter steeds opnieuw en opnieuw moet werken rond één enkel onderwerp liefst een mens, een vrouw.

Hugo Verboven: Stationsstraat 45/1 Hamont 3930